Χαίρεται!
Κι όμως είναι λαγόχορτο και όχι αγριοράδικο όπως νόμιζα στην αρχή! Αυτή η τόσο απλή, συμμετρική, αέρινη μορφή είναι ένα από τα πολλά λαγόχορτα(Τραγοπώγων ο Πρασόφυλλος παρακαλώ!) που βρήκα στον κήπο μου. Μετά από πολύ καιρό ξαναβρέθηκα εκεί, στον κήπο μου, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μικρό φυσικό λιβάδι γύρω απ΄ το σπιτάκι μου!
Καθώς ο ήλιος είχε χαμηλώσει προς τη δύση του, με ένα μαγικό λες τρόπο, είχε μετατρέψει αυτές τις τόσο εύθραστες μπαλίτσες σε μικρές παγίδες των ακτίνων του. Τί όμορφα που παίζει η φύση με το φως!
Και μετά, θυμήθηκα όταν ήμασταν παιδιά που κυνηγούσαμε τους "κλέφτες"... όταν φυσούσε ο ζεστός αέρας και διέλυε τις μπάλες. Τελικά, θέλαμε να τους πιάσουμε τους "κλέφτες" ή να κρατηθούμε απ΄ αυτούς και να πετάξουμε ψηλά;
Για έναν περίεργο λόγο, τότε ήταν που θυμήθηκα και
όσους θα ήθελα να ήταν κοντά μου...
Ευτυχώς, θυμήθηκα και τη φωτογραφική μου μηχανή και άρχισα αμέσως να φωτογραφίζω...
Κι ενώ φωτογραφίζω συνηδειτοποιώ ότι αυτές οι μπάλες δεν είναι τίποτε άλλο από Fractal! Μα ναι... για μια ακόμα φορά η φύση δομεί με αυτόν τον υπέροχο τρόπο! Οι επιμέρους μορφές επαναλαμβάνουν το όλον σε όλο και μικρότερες κλίμακες(βλ. σημείωση).
Θα μπορούσαν να γίνουν και κάρτες!
Εξάλλου, αυτές οι μορφές έχουν κάτι το εφήμερο...
Κι όπως γύρισα στο πλάι είδα κι αυτό...
Καληνύχτα σας!
Σημείωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου