Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΑΠΕΙΝΩΝ




"ευρήσετε Βρέφος εσπαργανωμένον 
εν τη Φάτνη"




Οι άγγελοι αναγγέλουν στους ποιμένες ότι
 "ευρήσετε Βρέφος εσπαργανωμένον 
εν τη Φάτνη"(Λουκ. β', 11)

Οι βοσκοί για να έχουν απλή και ταπεινή ψυχή 
δεν δίστασαν να δεχτούν το μήνυμα.




Και τέτοιες ψυχές, άδολες και απλές έχουν μόνο τα παιδιά!
Αυτό  εύχομαι σε σας!


Αυτό το προνόμιο της ταπεινής ψυχής!
Χαρείτε το, φυλάξτε το, ως κόρη οφθαλμού, 
ως τα βαθειά γηρατειά σας!
Για να ζούμε Χριστούγεννα!

***
Να εύχεστε το ίδιο και για μένα. 
Δέσποινα

***


Υ. Γ. Το πιο πάνω δωράκι θα πάει σε όποιον μου χτυπήσει πρώτος 
την πόρτα των σχολίων μου για τα κάλαντα!
Δεν ξέρετε πού μένω;  Εδώ πιο κάτω, στα σχόλια... Ο πρώτος...







Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

Μερικά ακόμα στολιδάκια!!!




Καλησπέρα σας!

Συνεχίζω 
να 
φτιάχνω στολίδια...





******





Ναι, ναι!  Καλά το καταλάβατε!  Είναι από ρολά χαρτιού υγείας!  Και συνεχίζω... φτηνά και απλά!
Καλό ξημέρωμα!

Δέσποινα











Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Κάλαντα στο χωριό τον παλιό καιρό.






 όξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη.




Μελωδικός και ελπιδοφόρος ακούεται αυτές τις μέρες ο αγγελικός ύμνος και, σμίγοντας με το μήνυμα των ανθρώπων "καλήν ημέραν, άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη Θεία Γέννηση να πω στ΄  αρχόντικό σας...", δίνει το μέτρο της χαράς και της Θείας ευφροσύνης που επικρατούν σε Γη και Ουρανό για το μεγάλο γεγονός της ενανθρωπήσεως του Λόγου του Θεού.
Ο ύμνος των αγγέλων και το μήνυμα των φτωχών και απλοϊκών ποιμένων της Βηθλεέμ επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο και θ΄ ακούγονται όσο ζει -και θα ζει για πάντα- εδώ κάτω στη Γη η βασιλεία των Ουρανών. Γιατί, αν ο Χριστός γεννήθηκε μια φορά στη φάτνη της Βηθλεέμ, κάθε χρόνο ξαναγεννιέται σε κάθε ψυχή που με την αγνότητα και την καλοσύνη της ζητάει εναγώνια τη συνάντησή της με Εκείνον. Κι ίσως για το λόγο αυτό τα κάλαντα αποτελούν για μας την ωραιότερη από τις παιδικές μας αναμνήσεις.


**

Από πολλές μέρες νωρίτερα, σχεδόν από τις πρώτες της Σαρακοστής, αρχίζουν οι προετοιμασίες. Να γίνει η προμήθεια της "τζιουμπανίκας", για να χτυπάει την πόρτα και να σείεται συθέμελα το σπίτι. Να ετοιμαστεί έπειτα ο τουρβάς και νά΄ναι κι αυτός γερός, νά΄χει και σχοινί τριχένιο, για να σηκώνει το βάρος με τα φιλοδωρήματα, καλούδια και λιχουδιές περιζήτητες. Κι τι δεν ετοιμάζουν οι καλές νοικοκυρές.  Και του πουλιού το γάλα, που λέει ο λόγος. Κουλούρες αφράτες και ολόασπρες ζυμωμένες με καθάριο αλεύρι, κάστανα, καρύδια, πορτοκάλια και τόσα άλλα.  
Συγκεντρωνόμασταν στην πλατεία του χωριού μας όλα τα παιδιά. Και τι παιδιά τότε!  Κάπου δυο εκατοντάδες, σχολαροπαίδια και λίγο μεγαλύτερα. Σήμερα έμεινε τραγικός μάρτυρας μιας παλιάς εποχής, η επιγραφή: "Διτάξιον Μεικτόν Δημοτικόν Σχολείον Κορυφής"
Μαζευόμασταν, λοιπόν, όλα τα παιδιά στην πλατεία του χωριού και "εν χορώ" αναφωνούσαμε "Κόοολιντααα"
Κι έπαιρναν τον απόηχο τα γύρω φαράγγια και τον έκαναν τραγούδι και τον έφερναν ως πέρα στα βουνά της Πίνδου.  Κάθε αναφώνηση συνοδευόταν από δυνατά χτυπήματα της καμπάνας του σχολείου.  Και σαν να μην έφτανε αυτό, βγάζαμε από την αποθήκη της Εκκλησίας το σήμαντρο -κειμήλιο από τα χρόνια της μακραίωνης σκλαβιάς- το κρεμούσαμε στον πλάτανο και δος του νταγκ, νταγκ,ντουγκ. [...] 

  **

Η λέξη "κάλαντα" προέρχεται από τη λατινική λέξη CALENDAE, με την οποία οι Ρωμαίοι ονόμαζαν την αρχή κάθε μήνα.  Αλλά και η λέξη  CALENDAE προέρχεται από την ελληνική λέξη καλώ, γιατί ο Ποντίφηκας της Ρώμης, στην αρχή κάθε έτους, καλούσε στο Καπιτώλιο το λαό και του ανήγγελλε την αλλαγή του έτους.  Στη Βυζαντινή εποχή, στην Κωνσταντινούπολη, όμιλος πολιτών, για να εκδηλώσουν τη χαρά τους για τις γιορτές των Χριστουγέννων, γύριζαν τη νύχτα στους δρόμους, χτυπούσαν τις πόρτες και τραγουδούσαν και ξυπνούσαν τους πολίτες.  Κανένας όμως δε θύμωνε, ακόμα κι αυτός ο Αυτοκράτορας, γιατί "οι ημέρες το καλούσαν".

**

Τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων όλα είναι έτοιμα. Τα παιδιά ξεκινούν όλα μαζί για το πανηγύρι.  Αρχίζουν από τον κάτω μαχαλά και περνώντας απ΄ όλα τα σπίτια γυρίζουν στο χωριό. αλήν ημέραν, άρχοντες, αν είναι ορισμός σας, Χριστού τη Θεία Γέννηση να πω στ΄ αρχόντικό σας...". Αγγελικό και γλυκόηχο ακούγεται το τραγούδι, σπάζοντας την παγωνιά της χειμωνιάτικης νύχτας και ντάκα-ντούκου, ντάκα-ντούκου στην πόρτα του σπιτιού και "κόλιντα μπάμπου, κόλιντα κι μένα, μπάμπου, κ΄ λούρα κι αν δε με δώσεις κ΄ λούρα, δος μου τη θυγατέρα σ΄..." 

Χαμογελαστή και πρόσχαρη η νοικοκυρά ανοίγει την πόρτα κι ένα ορμητικό μελίσσι από παιδόκοσμο μπαίνει στο σπίτι.  Ένα από τα μεγαλύτερα παιδιά, συνήθως ο πιο καταφερντζής, θα ξεχωρίσει και θα τρέξει στο τζάκι. Θα ανακατέψει τη χόβολη με τις ευχές: Άιντε και του χρόνου, να ζήσετε, με αρνιά και κατσίκια, καλά δεξίματα και καλά συχαρίκια, οι ανύπαντροι στις χαρές τους, κι άλλες ανάλογες με τους πόθους της οικογένειας.  Η προνοητική νοικοκυρά από βραδύς είχε φροντίσει να καίει συνέχεια η φωτιά. Έτσι σαν έρθει ο νεογέννητος Χριστούλης θα βρει να ζεσταθεί. Κι ο "ξεζιαρωστής" παίρνει το φιλοδώρημα, μεγαλύτερο απ΄ ό,τι θα πάρει καθένα από τ΄ άλλα παιδιά, που συγκεντρωμένα στη σάλα τραγουδούν: "Για βάλι το χεράκι σου στουν αργυρό σου τζέπη, να βγάλεις χίλια δύο φλουριά να δωσ' στα παλικάρια". Φεύγοντας ευχαριστούν.  "Έχιτι γεια, νοικοκυραίοι, κι τώρα κι του χρόνου, ιμείς τραγούδια κι χαρές κι ου Θεός μέρις κι χρόνια".

Επειδή όμως το κάθε σπίτι έχει τους δικούς του πόθους, τους δικούς του καημούς και τα δικά του μεράκια, τα παιδιά θα πουν κι ένα ανάλογο τραγούδι. Στο σπίτι του ξενιτεμένου θα τραγουδήσουν: "Ξενιτεμένου μου πουλί κι παραπονεμένου, η ξενιτιά σε χαίριτι κι εγώ 'χω τον καημό σου".
Όπου υπάρχει παλικάρι της παντρειάς θα πουν: "Σαν κίνηση ου νιούτσικους να πάει ν΄ αρραβουνιάσει, βάνει τουν ήλιου πρόσουπου κι του φεγγάρι στήθους", ενώ στο σπίτι που έχει κόρη ανύπαντρη θα τραγουδήσουν: "Ιδώ είνι κόρη για παντρειά, κόρη για αρραβώνα, την τάζουνε του βασιλιά, την τάζουνε του ρήγα. - Δε θέλου γω του βασιλιά, δε θέλου γω του ρήγα, μόν΄ θέλου τζουμπανόπουλο να παίζει τη φλογέρα".


Αλοίμονο αν η νοικοκυρά δεν ανοίξει την πόρτα, δε δεχτεί και δεν κεράσει τα παιδιά.  Θ΄ ακούσει τόσα πειράγματα για τον αφέντη της...  Αντίθετα, πολύ εγκάρδιες είναι οι ευχαριστίες για τους γενναιόδωρους: "Σ΄ αυτό του σπίτι του ψηλό πέτρα να μη ραΐσει κι ου νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει..."

Κατάκοπα, αλλά με ακτινοβόλα την ικανοποίηση για το πλούσιο περιεχόμενο του τουρβά και της σακκούλας με τα κέρματα, μα πιο πολύ για τη συμμετοχή τους στο πανηγύρι αυτό της χαράς, επιστρέφουν στο σπίτι τους,  Το χωριό έχει παραδοθεί πάλι στης νύχτας τη σιωπή, για να ξυπνήσει το πρωί με το χτύπημα της καμπάνας, που με τη σειρά της ψάλλει κι αυτή τώρα
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία". 


Λαζ.  Παπαϊωάνου
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ -1244-20 Δεκεμβρίου 2007





Ελπίζω να σας αρέσει και η ανάλογη κατασκευή μου!
Καληνύχτα σας!
Δέσποινα





Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Στολίδι-δώρο με βυζαντινή Γέννηση!




Καλημέρα σας!
Τί κάνετε; 
Εύχομαι να σας βρίσκω καλά!

Χθες βράδυ τελείωσα τα στολίδια, 
που θα μπορούσαν να είναι και κάρτες 
αν είχα γράψει πάνω τους μία ευχή, 
τα οποία δώρισα σε 28 κορίτσια που  μένουν 
σε ένα υπέροχο ζεστό σπίτι εδώ στον τόπο μου. 
Είναι όλες τους φοιτήτριες και αγωνίζονται 
τον καλό αγώνα...



Στέλνω όμως αυτό το δώρο-στολίδι και 
με όλη μου την αγάπη!
Είναι απλό, λιτό και νομίζω ότι 
ταιριάζει με το ύφος της εικόνας μου!


Αν θέλετε να το φτιάξετε κι εσείς είναι 
πολύ-πολύ εύκολο και με ελάχιστο κόστος!
Ελάτε να δείτε:

  
1. Έκοψα σε διαφάνεια βιβλιοδεσίας έναν κύκλο 
ακτίνας 5,5 εκ. 
Τη διαφάνεια αυτή τη χρησιμοποιούμε όταν 
φτιάχνουμε κάποιο τεύχος, και θέλουμε να είναι 
πιο περιποιημένο, μπροστά από το εξώφυλλο. 
Είναι πιο χοντρή από τις άλλες, 
και τη βρίσκουμε στα βιβλιοπωλεία, περισσότερο 
σε αυτά που βγάζουν και φωτοτυπίες. 
Αυτή χρησιμοποίησα και στο γυάλινο σπιτάκι, 
της προηγούμενης ανάρτησης.
2. Έκοψα ένα κύκλο από λεπτό cardboard 
(απλά από ένα χαρτόκουτο), ακτίνας 4,2 εκ.   



 3.  Έκοψα κύκλο ακτίνας 3,6 εκ. από μία εικόνα 
της Γέννησης που διάλεξα! Εδώ, πρόσεξα λίγο το θέμα 
της συμμετρίας της εικόνας που θα προκύψει 
μετά το κόψιμο
4. Όπου η εικόνα μου ξέφτισε στις άκρες
 την καθάρισα με το ψαλίδι
και στη συνέχεια τη "σκίασα" στην περιφέρεια 
με μαύρο μελάνι.  




5.  Κόλλησα τη διαφάνεια πάνω στο cardboard
Χρησιμοποίησα ζεστή σιλικόνη για να έχω τελικά 
και μία ελάχιστη απόσταση ανάμεσα στις επιφάνειες. 
ΠΡΟΣΟΧΗ, την κόλλα την εφαρμόζουμε
πάνω στο χαρτόνι!!!  
Το κεντράρισμα των δύο επιφανειών είναι εύκολο, 
λόγω της διαφάνειας, 
αλλά και καθώς θα υπάρχουν τα σημάδια 
των κέντρων από το διαβήτη.
6. Σιλικόνη χρησιμοποιώ και για να κολλήσω την εικόνα 
πάνω στη διαφάνεια. 
Εδώ, θέλει καλό μάτι για το κεντράρισμα.



7. Μία μικρουλίτσα τρυπούλα με καρφίτσα, κεντραρισμένη 
καλά με το θέμα.
8. Και τέλος, μία κλωστούλα χρυσή, με όσο μήκος
 θέλετε εσείς!



*****

Η εικόνα που διάλεξα για το στολίδι μου είναι:


από το ψηφιδωτό της Γέννησης στο νοτιοανατολικό ημιχώνιο 
του καθολικού της μονής Δαφνίου, 
11ος αι.

"Η σκηνή της Γέννησης διαδραματίζεται σε σχεδόν 
ειδυλλιακό τοπίο. To βραχώδες σπήλαιο που 
φιλοξενεί την Παναγία και τον νεογέννητο Χριστό, 
με χρυσές ανταύγειες στην κορυφή του από τη λάμψη 
του αστεριού, περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους 
με περιορισμένη βλάστηση, ενώ κάτω δεξιά 
ομάδα προβάτων πίνει νερό από ένα ρυάκι. 
Ο κλασικισμός που χαρακτηρίζει την απόδοση 
του τοπίου βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με 
τις γαλήνιες μορφές της Παναγίας και του Ιωσήφ, 
καθώς και των τεσσάρων αγγέλων και των δύο βοσκών 
που γεμίζουν την ανώτερη ζώνη της παράστασης. 
[...] οι πτυχολογίες είναι ήρεμες και ακολουθούν 
την κίνηση των σωμάτων, οι κινήσεις είναι 
αρμονικές και το πλάσιμο των προσώπων χαρακτηρίζεται
από έντονη πλαστικότητα." 



Χαίρετε!








Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Το Χριστουγεννιάτικο σπίτι μου!






Καλησπέρα σας!

Ένα Χριστουγεννιάτικο στολιδάκι 
που έφτιαξα σήμερα λίγο στα γρήγορα.
  
"Ένα σπιτάκι με ένα στολισμένο χριστουγεννιάτικο
 δέντρο εντός του.  Ένα διάφανο, κρυστάλλινο, 
σφραγισμένο σπίτι.  Μια σάλα κλειστή χρόνια... "

Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινά 
ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι...
Λέτε να το γράψω...

Ελπίζω να σας αρέσει το στολιδάκι μου.





Καλό σας βράδυ!
Καλή βδομάδα!




Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Το χορτάρινο αστέρι μου!




Καλησπέρα σας!
Καλό μήνα!

 Επέστρεψα, μετά από ένα μήνα απουσίας, 
με καινούργιο κομπιούτερ, καθώς το παλιό 
μού το έκλεψαν, και θέλω να δείτε 
το "χορτάρινο" αστεράκι που έφτιαξα 
για το stars and icicles.
    
 
Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Δείτε:
1. Σχεδιάζετε σε ένα cardboard ένα αστέρι
με πέντε ακτίνες.


2. Σχεδιάζετε στο εσωτερικό του αστεριού 
ένα μικρότερο αστέρι φέρνοντας παραλλήλους. 
3. Κόβετε τα περιγράμματα των δύο αστεριών.



4. Ντύνεται με χορτάρινο σπάγκο, 
πρώτα τις πλευρές του αστεριού,
 και μετά τις γωνίες.
Στερεώνετε πάντα με κόλλα.
Στην πιο πάνω εικόνα φαίνεται 
πως στερεώνουμε τον σπάγκο στην κορυφή 
για να ντύσουμε τις γωνίες.
5. Αφού βάλουμε και μια θηλιά για το κρέμασμα,
διακοσμούμε όπως επιθυμούμε!    


*******

Στιγμές από την προηγούμενη βδομάδα...



Αυτή τη φωτογραφία για τους αγαπημένους 
τής Αθήνας, με ένα ευχαριστώ. 
Με ένα μεγάλο ευχαριστώ, 
σαν χοντρούλη τάρανδο... 
ζωγραφισμένο σε νοτισμένο 
τζάμι αυτοκινήτου...



Κι αυτά τα γιασεμιά για τις κυρίες 
που ξαναείδα, και άλλες που γνώρισα 
για πρώτη φορά, στην έκθεση των ρολογιών, 
στο Δήμο Χαϊδαρίου. 
Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας. 
Γιατί, τελικά, δεν βοηθάτε 
μόνο μικρά παιδιά...



Καλή βδομάδα!



.......
Το σχέδιο του αστεριού από:




Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Stars and icicles με παγοπέδιλα!







Καλησπέρα σας!

 Χριστουγεννιάτικα παγοπέδιλα
για το 3ο Πανηγύρι μας 





Είναι μόλις 5εκ., είναι ξύλινα και ζωγραφισμένα με πενάκι.







 **************
Από το εργαστήριο:





Καληνύχτα σας!







Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Χρώματα φθινοπώρου!!!





 

  Καλησπέρα σας!

Δυο χάρτινα λουλούδια και φθινοπωρινές φωτογραφίες, από μια βιτρίνα της γειτονιάς μου, είναι αυτά που θα ήθελα να σας δείξω απόψε!


 Κι όπως θα καταλάβετε, έχω διάθεση να παίξω με τα χρώματα και τις εικόνες... και μάλλον βιάζομαι και για τα Χριστούγεννα!!!

****************
****************


 
 



Τα λουλούδια είναι φτιαγμένα με αυγοθήκες, κι αν δεν με πιστεύετε θα υπάρξει και video! Θα πρέπει να περιμένετε όμως μέχρι να ξαναγοραστούν αυγά... Με μία αυγοθήκη των 6 αυγών έφτιαξα μία μαργαρίτα και ένα τριανταφυλλάκι. 

 

Οι φωτογραφίες με το ποδήλατο και τις γαλότσες είναι  από τη βιτρίνα του φαρμακείου της γειτονιάς μου! Κάθε φορά που βλέπω καινούργια βιτρίνα του είναι σαν να βρίσκομαι μπροστά από ζωντανή εικόνα παραμυθιού.

 Καληνύχτα σας   
και καλή βδομάδα!







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...