Τρίτη 28 Απριλίου 2015

Μικρό καλάθι!!!




Καλησπέρα σας!







Σήμερα, θέλω να σας δείξω ένα μικρό καλάθι που έμαθα να φτιάχνω, μετά από ψάξιμο στο διαδίκτυο.  
Βρισκόμαστε στην καρδιά της άνοιξης, και ίσως ένα μικρό καλάθι στολισμένο με μικροσκοπικά ανθάκια από τη φύση ή και κάποια που μπορούμε να φτιάξουμε μόνες μας, μας βοηθήσουν να φέρουμε κάτι από την αίσθησή της στο χώρο μας! Κάτι από την αισιοδοξία της, από τη φρεσκάδα της!







********

Στιγμιότυπα από το εργαστήριο


Τα ξυλαράκια πρέπει να είναι μονός αριθμός, εδώ 21! Είναι ξυλαράκια για σουβλάκια,
 και είναι καρφωμένα σε χαρτόνι  foamboard.  Μάλιστα, έχω δύο χαρτόνια,
έτσι ώστε οι μυτούλες από τα ξυλάκια να έχουν μπει λίγο  στο αποκάτω χαρτόνι,
για να μπορώ να δουλέψω.


Όταν τελείωσα με την πλέξη, έκοψα γύρω-γύρω τη βάση, δηλαδή το χαρτόνι (μόνο το ένα, το πάνω).
 Με μία πενσούλα έκοψα τις μύτες από τα ξυλαράκια.
Ντύνω τη βάση με ένα πανάκι, με περίμετρο μεγαλύτερη από αυτή. Αυτό το κάνω γιατί
στη συνέχεια  ψαλιδίζω το πανάκι γύρω-γύρω, και ντύνω, προς τα πάνω,  το πλαϊνό του foamboard.
Επίσης, ντύνω ένα σύρμα με σπάγγο, για το χερούλι του καλαθιού μου (φαίνεται λίγο, δεξιά στη φωτογραφία).
Ντύνω μία κορδέλα χαρτί, μήκους λίγο μεγαλύτερου της περιμέτρου της βάσης, με σπάγγο.
Θα το κολλήσω γύρω-γύρω στη βάση, πάνω από πανάκι που "γύρισα".  

Η υπόλοιπη διακόσμηση δική σας...


********

Τι είδα στη βόλτα μου, Παρασκευή απόγευμα...

στo ψαροχώρι Αλυκές, Κ. Αχαΐας 


















Εγώ, τους είδα να πετούν· με τα ποδήλατά τους!









Καλό απόγευμα!!!


Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Θα άρεσαν σε ένα παιδί;



Χαίρετε!!!


Ακόμη δυο μικρά στολιδάκια που θα μπορούσαν να στολίσουν ακόμη και τις πασχαλινές λαμπάδες μας. Αύριο. Αλλιώς, θα τα κρεμάσω κάπου, να περνώ, να τα κοιτάζω και να αναρωτιέμαι: θα άρεσαν ίσως σε ένα παιδί; Θα ήθελε να στολίσει τη λαμπάδα του με κάποιο απ΄ αυτά;
Τί λέτε κι εσείς!







Μόλις τώρα πρόσεξα ότι το ένα, το πρώτο, είναι λίγο ξενικό, το άλλο πιο βυζαντινό.  Τί να φτιάξεις όταν έχει χαθεί το ένστικτο μαζί και οι αρετές του;



Σας εύχομαι ολόψυχα Καλή Ανάσταση!
   
Η σταυρωμένη αγάπη Του να σταλάξει στη ψυχή παρηγοριά, ειρήνη.








Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Cardboard tealight base!




Καλησπέρα σας!



Γνωρίζετε την αγάπη που έχω για το cardboard.  Και επειδή μία φίλη μού είπε ότι οι κατασκευές μου είναι μάλλον διακοσμητικές παρά χρηστικές, είπα να σας δείξω κάτι πιο χρήσιμο, με cardboard ...
Κάτι που θα μπορούσε κάποιος να το φτιάξει και τώρα το Πάσχα.
Για τη Ζαχαρούλα λοιπόν, με αγάπη,  χάρτινα κουτιά που είναι μαζί και βάση για ρεσώ!!!




Και δυο λόγια για το πως μπορείτε να τα φτιάξετε:

- Οι βασικές αρχές είναι οι ίδιες.  Η κατασκευή χωρίζεται σε τρία μέρη. Μία συμπαγή βάση, το κουτί, και το καπάκι όπου μπαίνει και το ρεσώ.
- Μπορεί να γίνει τετράγωνο, στενόμακρο, κυκλικό, οβάλ...
- Αν θέλουμε να έχει χρώμα το μεσαίο κομμάτι, δηλαδή το κουτί, τότε το χαρτόκουτο που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να έχει το χρώμα που επιθυμούμε. Μπορεί το ίδιο χρώμα να έχει και το καπάκι, στην εξωτερική του παρειά, και ένα από τα χαρτόνια της βάσης. Στην προηγούμενη εικόνα, το κουτί που διάλεξα ήταν άσπρο.

Εικ. 1
- Για το κουτί(το μεσαίο τμήμα), έκοψα 4 κομμάτια, 9,5Χ9,5εκ. το καθένα. Το κουτί που χρησιμοποίησα ήταν από φωτοτυπικό χαρτί, και είχε αρκετή επιφάνεια με άσπρο, ώστε να μπορέσω να βγάλω τα κομμάτια μου.

Εικ. 2
-  Στα δύο χαρτιά από τα τέσσερα, έφτιαξα στις δύο άκρες τους  πατούρα, από την πίσω πλευρά.
 Αρχικά, μέτρησα το πάχος του χαρτονιού (νομίζω το δικό μου ήταν 5χιλ.), και στη συνέχεια, σχεδίασα μία γραμμή παράλληλη στη μία πλευρά του, σε απόσταση όσο το πάχος που μέτρησα. Το ίδιο έκανα και για την απέναντι πλευρά. 
Τώρα, θα πρέπει να κόψω αυτές τις λωρίδες. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Το κοπίδι μου δεν θα κόψει όλο το πάχος του χαρτιού. Αυτά τα χαρτιά έχουν τρεις στρώσεις. Τις δύο εξωτερικές, που είναι επίπεδο χαρτί, και την εσωτερική, ανάμεσα, που είναι το κυματιστό χαρτί. Εδώ, εμείς θα κόψουμε τις δύο στρώσεις, και θα αφήσουμε το ένα εξωτερικό χαρτί...  Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται... 
 
Εικ. 3

- Αφαιρούμε σιγά-σιγά τη λωρίδα. 
Εικ. 4

- Θα έχουμε δύο τέτοια χαρτιά.



Εικ. 5

- Κολλάμε τις ακμές καλύπτοντας με τις λωρίδες που προέκυψαν τα σόκορα των δύο άλλων χαρτονιών (αυτών που δεν έχουν πατούρα).
Εικ. 6

-Το κουτί μας είναι έτοιμο!!!

*****

- Για τη βάση κόβω 13 περίπου χαρτόνια, 9,5Χ9,5εκ. το καθένα. Αν θέλω να το κάνω ψηλότερο κόβω περισσότερα.
 








Εικ. 7

- Για το χαρτόνι που εμφανίζεται άσπρο, εκεί στη βάση (Εικ.7), το έκοψα 10,5Χ10,5εκ., 11,5Χ11,5εκ., έκανα γύρω-γύρω πατούρα 1εκ., έκοψα λοξά τις γωνίες, και το γύρισα προς τα μέσα κολλώντας το (Εικ.8). 

Εικ.8

*****

- Το καπάκι είναι δύο χαρτονάκια κολλημένα. Το ένα, το εξωτερικό, είναι 9,5Χ9,5εκ., και έχει μία τρύπα στο κέντρο με διάμετρο ίση με αυτή του ρεσώ. Το δεύτερο χαρτόνι, είναι 9Χ9εκ., 8,5Χ8,5εκ., και δεν έχει τρύπα.
Όλα τα άλλα είναι δικά σας... Μπορείτε να κάνετε μικρότερα, μεγαλύτερα, ψηλότερα, πιο κοντά... Ολόκληρη σύνθεση... Αν δυσκολευτείτε ευχαρίστως να βοηθήσω!!!
 




(κάπου στην Ήπειρο)

Καλό ξημέρωμα!








Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Κυριακή τῶν Βαῒων






 Θά μεταφερθοῦμε σήμερα νοερῶς στό 1821, καί συγκεκριμένα στήν Κυριακή τῶν Βαΐων, ὅταν οἱ εὐσεβεῖς Πατρινοί, συγκεντρωμένοι στούς Ἱερούς Ναούς, φέροντες στά χέρια τά βαΐα καί τούς κλάδους τῶν δένδρων, δοξολογοῦσαν τόν Κύριο καί παρακαλοῦσαν θερμά γιά τήν ἀγαθή ἔκβαση τοῦ ἀγῶνα καί τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος.
            Εἶχαν προηγηθῆ τά γεγονότα στό ἱστορικό Μοναστήρι τῆς Ἁγίας Λαύρας στά Καλάβρυτα, ὅπου ὁ Ἱεράρχης Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός ὕψωσε τό Λάβαρο τῆς Ἐπαναστάσεως καί ἐκήρυξε τόν ἱερό ὑπέρ τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος ἀγῶνα. [...]
            Αὐτή τήν ἡμέρα, Κυριακή τῶν Βαΐων, μέσα στόν Ναό τῆς Ἁγια-Ἀλεξιώτισσας (τῆς Παναγίας τῆς Ἀλεξιωτίσσης) τῶν Πατρῶν, μπροστά στό Φρικτό Θυσιαστήριο προσφέρει τήν ἀναίμακτή Θυσία ὁ ταπεινός καί σεβάσμιος Ἱερεύς Γεώργιος. Μετάρσιος μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς, μεταφέρει τά αἰτήματα τῶν Πατρινῶν καί ὅλου τοῦ δύστυχου Γένους πρός τόν Θεό, καί δέεται γιά τήν λευτεριά καί τήν ἀνάσταση.
            Ἐκείνη τήν ὥρα τῆς μυσταγωγίας καί τῆς προσευχῆς, φτάνει ἡ φοβερή εἴδηση ὅτι Τοῦρκοι καταφθάνουν στόν Ναό γιά [να] σφάξουν καί νά δῃώσουν. Στό ἄκουσμα τοῦ φοβεροῦ μαντάτου ὁ λαός κραυγάζει τό «Κύριε Ἐλέησον», καί τά μάτια καρφώνονται στήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Κυρᾶς τῆς Ἀλεξιώτισσας, ἱκετεύοντας γιά σωτηρία.
            Ὁ Παπα-Γιώργης, ἀγέρωχος, συνεχίζει τό Φρικτό Μυστήριο. «Λάβετε φάγετε, τοῦτο μου ἐστί τό Σῶμα... Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτο ἐστί τό Αἷμα μου... Τά σά ἐκ τῶν σῶν Σοί προσφέρομεν Κύριε, κατά πάντα καί διά πάντα...».
            Ἀρνεῖται νά διακόψῃ τήν μυσταγωγία. Ἡ ὥρα συγκλονιστική. «Φύγε Παπα-Γιώργη γιά νά σωθῇς...», ἀκούονται φωνές ἀπό τό πλῆθος. Ὅμως τό χρέος τοῦ Ἱερέως εἶναι ἄλλο. Προσφέρεται (ὁ κάθε Ἱερεύς) ὡς ἑκούσιο σφάγιο στόν βωμό τῆς θυσίας γιά τήν ἀγάπη τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου. Ἀκόμη δέ περισσότερο, ὅταν στίς φλέβες του ρέει αἷμα Ἑλληνικό, αἷμα ἡρώων καί μαρτύρων πού μέ τίς θυσίες τους πότισαν τά βουνά καί τούς κάμπους τῆς πατρίδος μας γιά νά ἀνθίσῃ τῆς ἐλευθερίας τό δένδρο.
            Γνωρίζει ὁ Παπα-Γιώργης ἀπό θυσίες Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, καί ἁπλῶν Ἱερέων καί Μοναχῶν. Ὁ Δεσπότης του, ὁ Γερμανός, εἶναι παλληκάρι. Τόν ἔχει ἐμπνεύσει, ὅπως καί ὅλους τούς παπάδες καί καλογήρους τῆς ἐπαρχίας του· τοῦ ἔχει μεταδώσει τήν φλόγα γιά τήν ἐλευθερία. Ὁ Γερμανός εἶναι ὁ πυρπολητής τῶν ψυχῶν, εἶναι ὁ δυναμικός καί θαρραλέος ἐθνεγέρτης Ἱεράρχης. Ἦλθε ἡ ὥρα ὁ Παπα-Γιώργης νά σφραγίσῃ μέ τήν δική του θυσία τούς ἀγῶνες γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία.  
Οἱ Τοῦρκοι, ἄγριο καί ἀσυγκράτητο πλῆθος, εἰσβάλλουν στόν Ἱερό Ναό τῆς Παναγίας. Προχωροῦν οἱ ἀσεβέστατοι καί μιαροί στό Ἱερό καί ἁρπάζουν τόν Λειτουργό τοῦ Ὑψίστου. Τό σπαθί τοῦ Ἀγαρηνοῦ ὑψώνεται ἀπειλητικά, ἐνῷ ὁ Παπα-Γιώργης, ἥρεμος καί μέ ἀγαλλίαση ψυχῆς, ἀναμένει τήν στιγμή πού τό αἷμα του θά ἑνωθῇ μέ τό αἷμα μυριάδων μαρτύρων, γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῆς Πατρίδος τήν τιμή καί τήν ἐλευθερία.
Τώρα πλέον εἶναι στόν Οὐρανό. Τό αἷμα του ρέει μπροστά στήν Ἁγία Τράπεζα, καί ἑνωμένο μέ ποταμούς αἱμάτων ἄλλων ἱερῶν σφαγίων, ἀρδεύει τά ἁγιασμένα χώματα τῆς πονεμένης χώρας.
[...]
·      Ὅμως τό μαρτύριο τοῦ Παπα-Γιώργη δέν σταματάει ἐδῶ. Οἱ Ἀγαρηνοί αἰχμαλώτισαν τά τρία του παιδιά, τά  ὁποῖα μετεφέρθησαν σέ τόπους μακρινούς στήν Ἀσία. Πίσω ἔμεινε ἡ παπαδιά. Μιά γυναῖκα ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται δυναμική, ἡ ὁποία, ἀφοῦ ἐνταφίασε τόν Παπα-Γιώργη, ἀνέλαβε τό ἐπώδυνο χρέος νά ψάξῃ γιά τά σκλαβωμένα παιδιά της.
Ἔκανε στόν σταυρό της μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Παναγιᾶς τῆς Ἀλεξιώτισσας, μάζεψε ὅσους «παράδες» μπόρεσε καί ἔφυγε γιά νά βρῇ καί νά λυτρώσῃ τά παιδιά της. Πέρασε χῶρες καί χωριά, γύρισε τόπους μακρινούς καί κατάφερε νά βρῇ καί νά δώσῃ τά λύτρα στούς ἀπίστους γιά τόν ἕνα της γυιό. Τά ἄλλα δύο παιδιά της δέν βρέθηκαν ποτέ.
Θαυμάζει κανείς τό μεγαλεῖο καί τόν χαρακτῆρα τῆς παπαδιᾶς, πού μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς της «πῆρε» τά βουνά καί τούς κάμπους γιά νά βρῇ τά παιδιά της. Ἡ θυσία ἔμεινε παροιμιώδης. Τό παράδειγμά της ἐνέπνευσε τίς γυναῖκες τῆς Πάτρας γιά τούς ἀγῶνες γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς πόλεως.


Απόσπασμα από κείμενο Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν
                                                                            κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ



Πηγή: http://www.i-m-patron.gr/i-m-patron-old.gr/keimena/baiwn2013.html


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...