H Εlina μας είπε να φτιάξουμε μία κάρτα με πολλά επίπεδα. Όσες προσπάθειες πήγα να κάνω για μια πιο "ελεύθερη" σύνθεση(όταν έχεις την αίσθηση ότι η σύνθεση συνεχίζεται και έξω από τα όρια της κάρτας ή ότι τα επίπεδα είναι "πεσμένα" τυχαία το ένα πάνω στο άλλο, πολλοί άξονες...), δεν τα κατάφερα. Φαίνεται ότι νοιώθω πιο "ασφαλής" σε πιο "χαλιναγωγημένες" συνθέσεις... Πάντως θαυμάζω τις κυρίες που τα καταφέρνουν!
Η κάρτα μου έχει τέσσερα βασικά επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο, όπου και το καρώ χαρτί, έχω χρησιμοποιήσει διαφάνεια, πάνω στην οποία έγραψα, με ελεύθερο χέρι, τον τίτλο. Τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από το σκίτσο στο χαρτάκι. Πόσες φορές χαιρόμαστε από μία αναπάντεχη έκφραση φιλίας, φροντίδας ή ανοχής; Το χαρτάκι είναι ένα από τα πολλά χαρτάκια που φυλάω σε φακελάκια γιατί μου αρέσουν! Αυτό είναι από ένα παλιό τεύχος του περιοδικού "η Ζωή του Παιδιού". Ακόμα και τα γράμματα, που φαίνονται πίσω από τη σελίδα, είναι κάτι που νομίζω ότι μου αρέσει.
Αυτή λοιπόν είναι η συμμετοχή μου. Κάλιο αργά παρά ποτέ! Ελπίζω να προλάβω και τις υπόλοιπες προκλήσεις, γιατί για άλλη κάρτα ξεκινώ και αλλού καταλήγω!
Η κάρτα μου έχει τέσσερα βασικά επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο, όπου και το καρώ χαρτί, έχω χρησιμοποιήσει διαφάνεια, πάνω στην οποία έγραψα, με ελεύθερο χέρι, τον τίτλο. Τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από το σκίτσο στο χαρτάκι. Πόσες φορές χαιρόμαστε από μία αναπάντεχη έκφραση φιλίας, φροντίδας ή ανοχής; Το χαρτάκι είναι ένα από τα πολλά χαρτάκια που φυλάω σε φακελάκια γιατί μου αρέσουν! Αυτό είναι από ένα παλιό τεύχος του περιοδικού "η Ζωή του Παιδιού". Ακόμα και τα γράμματα, που φαίνονται πίσω από τη σελίδα, είναι κάτι που νομίζω ότι μου αρέσει.
Αυτή λοιπόν είναι η συμμετοχή μου. Κάλιο αργά παρά ποτέ! Ελπίζω να προλάβω και τις υπόλοιπες προκλήσεις, γιατί για άλλη κάρτα ξεκινώ και αλλού καταλήγω!
Όταν φωτογραφίζεις με άλλο φόντο ή και φως, ακόμα και βιαστικά, βλέπεις κάτι διαφορετικό...
Καλό απόγευμα!