Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

LONE and HI(2 cards)







Χαίρεται!

Χρώματα, επανάληψη, παραλλαγές! Αυτά "είδα" στην εικόνα της
 πρόκλησης Welcome to Vera’s View Challenge του Lily Pad!
Προέκυψαν δύο απλές κάρτες.
Η δεύτερη έχει περισσότερα από τα στοιχεία της εικόνας
ενώ η πρώτη μόνο ίσως αυτό της επανάληψης.
 


HELLO

Colors, repetition, variations! This is what I "saw" in the image of
   "Welcome to Vera's View Challenge" at Lily Pad Cards!
I tried two cards.  
The second card  is closer to the image than the first one...
but I love them both!







Καλό σας απόγευμα!

Bye!

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

My spring garden!





Χαίρεται!


Κι όμως είναι  λαγόχορτο και όχι αγριοράδικο όπως νόμιζα στην αρχή!  Αυτή η τόσο απλή, συμμετρική, αέρινη μορφή είναι ένα από τα πολλά λαγόχορτα(Τραγοπώγων ο Πρασόφυλλος παρακαλώ!) που βρήκα στον κήπο μου.  Μετά από πολύ καιρό ξαναβρέθηκα εκεί, στον κήπο μου, που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μικρό φυσικό λιβάδι γύρω απ΄ το σπιτάκι μου! 
Καθώς ο ήλιος είχε χαμηλώσει προς τη δύση του, με ένα μαγικό λες τρόπο, είχε μετατρέψει αυτές τις τόσο εύθραστες μπαλίτσες σε μικρές παγίδες των ακτίνων του.  Τί όμορφα που παίζει η φύση με το φως! 




Και μετά, θυμήθηκα όταν ήμασταν παιδιά που κυνηγούσαμε τους "κλέφτες"... όταν φυσούσε ο ζεστός αέρας και διέλυε τις μπάλες.  Τελικά,  θέλαμε να τους πιάσουμε τους "κλέφτες" ή να κρατηθούμε απ΄ αυτούς και να πετάξουμε ψηλά;


Για έναν περίεργο λόγο, τότε ήταν που θυμήθηκα και
όσους θα ήθελα να ήταν κοντά μου...

Ευτυχώς, θυμήθηκα και τη φωτογραφική μου μηχανή και άρχισα αμέσως να φωτογραφίζω...
Κι ενώ φωτογραφίζω συνηδειτοποιώ ότι αυτές οι μπάλες δεν είναι τίποτε άλλο από Fractal! Μα ναι... για μια ακόμα φορά η φύση δομεί με αυτόν τον υπέροχο τρόπο! Οι επιμέρους μορφές επαναλαμβάνουν το όλον σε όλο και μικρότερες κλίμακες(βλ. σημείωση).





Θα μπορούσαν να γίνουν και κάρτες! 
Εξάλλου, αυτές οι μορφές έχουν κάτι το εφήμερο... 






Κι όπως γύρισα στο πλάι είδα κι αυτό...





 


Καληνύχτα σας! 




Σημείωση

Με τον διεθνή όρο φράκταλ (fractal, ελλ. μορφόκλασμα ή μορφοκλασματικό σύνολο) στα Μαθηματικά, τη Φυσική αλλά και σε πολλές επιστήμες ονομάζεται ένα γεωμετρικό σχήμα που επαναλαμβάνεται αυτούσιο σε άπειρο βαθμό μεγέθυνσης, κι έτσι συχνά αναφέρεται σαν "απείρως περίπλοκο". Το φράκταλ παρουσιάζεται ως "μαγική εικόνα" που όσες φορές και να μεγεθυνθεί οποιοδήποτε τμήμα του θα συνεχίζει να παρουσιάζει ένα εξίσου περίπλοκο σχέδιο με μερική ή ολική επανάληψη του αρχικού. Χαρακτηριστικό επομένως των φράκταλ είναι η λεγόμενη αυτο-ομοιότητα (self-similarity) σε κάποιες δομές τους, η οποία εμφανίζεται σε διαφορετικά επίπεδα μεγέθυνσης.

Πηγή: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BB  [6-5-2012]

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Handmade by D+D




Χαίρεται!
Συνήθως, όταν χτίζεται ένα μουσείο προϋπάρχουν  τα εκθέματα και  η ανάγκη έκθεσής τους δικαιολογεί και την ύπαρξη  του κτηρίου.  
Όμως, υπάρχουν  και μερικά μουσεία που πρώτα γίνεται το κτήριο, αφού για κάποιους λόγους πρέπει εκεί να στηθεί ένα μουσείο, και μετά ύπάρχουν  τα εκθέματα!
Δηλαδή, οι καλλιτέχνες φιλοτεχνούν τα έργα τους μόνο και μόνο  για να μπουν στους συγκεκριμένους χώρους αυτού του μουσείου! 

Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Γιατί, στη σημερινή κατακευή, πρώτα η μικρή  Δανάη έφτιαξε τα "γλυκά" έργα της και μετά υπήρξε η ανάγκη ενός μικρούτσικου καθιστικού για να σας τα "προσφέρουμε"... Κι αυτό, το δεύτερο, έγινε από μένα!   Όμως, ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει ποιο είναι το "έκθεμα" και ποιο το "μουσείο", ποιος είναι δηλαδή ο αρχιτέκτονας και ποιος ο καλλιτέχνης...
Για δείτε το καλύτερα...



Η κατασκευή του μικρού καναπέ έγινε από χαρτί και balsa ενώ το τραπεζάκι μόνο από balsa. Χρησιμοποιήθηκε ξυλόκολλα και ακρυλικά χρώματα. Το στύλ θέλαμε να μοιάζει λίγο παλιό, και γι΄ αυτό το λόγο χρησιμοποιήθηκαν και παλιά υφάσματα, από τις ρόμπες της γιαγιάς, που φαίνονται φθαρμένα, και τα πλαστικά χρώματα ανακατεύτηκαν λίγο για να μην είναι πλακάτα.  
Από τη φάση της κατασκευής η πιο κάτω εικόνα. Όπως φαίνεται, φροντίσαμε να καλύψουμε τα σόκορα με λεπτό χαρτί και κολλά. Η κόλλα νομίζω είναι το μόνο που αγοράσαμε. Όχι, όχι.. και polymer clay αγοράστηκε...  



Για τις δημιουργίες της Δανάης!!!
Θα πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν περισσότερες αλλά δε χωρούσαν πάνω στο τραπέζι...
Δυστυχώς, το έφτιαξα μικρό...




Και επειδή η Δανάη μου  έχει  αμέτρητες, μικρούτσικες κατασκευές από polymer clay σκέφτομαι μήπως θα πρέπει να φτιάξουμε ένα κουκλόσπιτο τελικά... Αγαπά και τη ζωγραφική και  τα αυτοκόλλητα... Δηλαδή γενικώς αγαπά  τα μικρά πράγματα!!!






Μα πάρτε ένα γλυκάκι!
Καλό σας απόγευμα
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...